คำว่า ' zealot ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ผู้กระตือรือร้นเกินไป
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] One who is zealous; one who engages warmly in any cause, and pursues his object with earnestness and ardor; especially, one who is overzealous, or carried away by his zeal; one absorbed in devotion to anything; an enthusiast; a fanatical partisan.