คำว่า ' -ee ' ( SUF )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ผู้ถูกกระทำ
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[] A suffix used, chiefly in law terms, in a passive signification, to indicate the direct or indirect object of an action, or the one to whom an act is done or on whom a right is conferred; as in assignee, donee, alienee, grantee, etc. It is correlative to -or, the agent or doer.