คำว่า ' bung ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า จุกหรือที่อุด
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The large stopper of the orifice in the bilge of a cask.
[n.] The orifice in the bilge of a cask through which it is filled; bunghole.
[n.] A sharper or pickpocket.
[v. t.] To stop, as the orifice in the bilge of a cask, with a bung; to close; -- with up.