คำว่า ' penance ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า การสำนึกบาป
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : การสารภาพบาป
คำที่คล้ายกัน : repentance; compensation; mortification
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] Repentance.
[n.] Pain; sorrow; suffering.
[n.] A means of repairing a sin committed, and obtaining pardon for it, consisting partly in the performance of expiatory rites, partly in voluntary submission to a punishment corresponding to the transgression. Penance is the fourth of seven sacraments in the Roman Catholic Church.
[v. t.] To impose penance; to punish.