คำว่า ' panic ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ความตื่นตกใจ
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ความอกสั่นขวัญหาย, ความหวาดกลัว
คำที่คล้ายกัน : alarm; fear
คำตรงกันข้าม : fearlessness; courage; bravery
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] A plant of the genus Panicum; panic grass; also, the edible grain of some species of panic grass.
[a.] Extreme or sudden and causeless; unreasonable; -- said of fear or fright; as, panic fear, terror, alarm.
[a.] A sudden, overpowering fright; esp., a sudden and groundless fright; terror inspired by a trifling cause or a misapprehension of danger; as, the troops were seized with a panic; they fled in a panic.
[a.] By extension: A sudden widespread fright or apprehension concerning financial affairs.