คำว่า ' bassoon ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ปี่ใหญ่
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] A wind instrument of the double reed kind, furnished with holes, which are stopped by the fingers, and by keys, as in flutes. It forms the natural bass to the oboe, clarinet, etc.