คำว่า ' ordeal ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า การพิสูจน์อย่างทารุณ
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] An ancient form of test to determine guilt or innocence, by appealing to a supernatural decision, -- once common in Europe, and still practiced in the East and by savage tribes.
[n.] Any severe trial, or test; a painful experience.
[a.] Of or pertaining to trial by ordeal.