คำว่า ' mouthpiece ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ผู้เป็นกระบอกเสียงแทน
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : โฆษก, นักหนังสือพิมพ์, คนที่เป็นปากเสียงแทน
คำที่คล้ายกัน : spokesperson
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The part of a musical or other instrument to which the mouth is applied in using it; as, the mouthpiece of a bugle, or of a tobacco pipe.
[n.] An appendage to an inlet or outlet opening of a pipe or vessel, to direct or facilitate the inflow or outflow of a fluid.
[n.] One who delivers the opinion of others or of another; a spokesman; as, the mouthpiece of his party.