คำว่า ' intonation ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า เสียงสูงต่ำ (การร้องเพลงหรือดนตรี)
คำที่คล้ายกัน : pitch; timbre
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] A thundering; thunder.
[n.] The act of sounding the tones of the musical scale.
[n.] Singing or playing in good tune or otherwise; as, her intonation was false.
[n.] Reciting in a musical prolonged tone; intonating, or singing of the opening phrase of a plain-chant, psalm, or canticle by a single voice, as of a priest. See Intone, v. t.