คำว่า ' intellectual ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ผู้มีสติปัญญาสูง
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ผู้รอบรู้, ผู้มีความรู้, ปัญญาชน
คำที่คล้ายกัน : guru; sage; pundit
คำตรงกันข้าม : idiot
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[a.] Belonging to, or performed by, the intellect; mental; as, intellectual powers, activities, etc.
[a.] Endowed with intellect; having the power of understanding; having capacity for the higher forms of knowledge or thought; characterized by intelligence or mental capacity; as, an intellectual person.
[a.] Suitable for exercising the intellect; formed by, and existing for, the intellect alone; perceived by the intellect; as, intellectual employments.
[a.] Relating to the understanding; treating of the mind; as, intellectual philosophy, sometimes called "mental" philosophy.
[n.] The intellect or understanding; mental powers or faculties.