คำว่า ' frond ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ใบไม้ที่แยกออกเป็นส่วนเล็กๆหลายส่วนเช่น ใบเฟิร์น
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The organ formed by the combination or union into one body of stem and leaf, and often bearing the fructification; as, the frond of a fern or of a lichen or seaweed; also, the peculiar leaf of a palm tree.