คำว่า ' acanthus ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ชื่อพืชใบเป็นหนามชนิดหนึ่ง
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] A genus of herbaceous prickly plants, found in the south of Europe, Asia Minor, and India; bear's-breech.
[n.] An ornament resembling the foliage or leaves of the acanthus (Acanthus spinosus); -- used in the capitals of the Corinthian and Composite orders.