คำว่า ' fang ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า เขี้ยวสัตว์
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : เขี้ยว, สิ่งที่เหมือนเขี้ยว
คำที่คล้ายกัน : prong; tusk; tooth
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[a.] To catch; to seize, as with the teeth; to lay hold of; to gripe; to clutch.
[a.] To enable to catch or tear; to furnish with fangs.
[v. t.] The tusk of an animal, by which the prey is seized and held or torn; a long pointed tooth; esp., one of the usually erectile, venomous teeth of serpents. Also, one of the falcers of a spider.
[v. t.] Any shoot or other thing by which hold is taken.
[v. t.] The root, or one of the branches of the root, of a tooth. See Tooth.
[v. t.] A niche in the side of an adit or shaft, for an air course.
[v. t.] A projecting tooth or prong, as in a part of a lock, or the plate of a belt clamp, or the end of a tool, as a chisel, where it enters the handle.
[v. t.] The valve of a pump box.
[v. t.] A bend or loop of a rope.