คำว่า ' faithful ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ผู้จงรักภักดี
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ผู้ซื่อสัตย์, ผู้ไว้ใจได้, คนน่าเชื่อถือ
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[a.] Full of faith, or having faith; disposed to believe, especially in the declarations and promises of God.
[a.] Firm in adherence to promises, oaths, contracts, treaties, or other engagements.
[a.] True and constant in affection or allegiance to a person to whom one is bound by a vow, be ties of love, gratitude, or honor, as to a husband, a prince, a friend; firm in the observance of duty; loyal; of true fidelity; as, a faithful husband or servant.
[a.] Worthy of confidence and belief; conformable to truth ot fact; exact; accurate; as, a faithful narrative or representation.