คำว่า ' duplicity ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า การหลอกลวง
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ความไม่ซื่อตรง, การทรยศ
คำที่คล้ายกัน : falseness; infedelity; treachery
คำตรงกันข้าม : fidelity; faithfulness
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] Doubleness; a twofold state.
[n.] Doubleness of heart or speech; insincerity; a sustained form of deception which consists in entertaining or pretending to entertain one of feelings, and acting as if influenced by another; bad faith.
[n.] The use of two or more distinct allegations or answers, where one is sufficient.
[n.] In indictments, the union of two incompatible offenses.