คำว่า ' displeasure ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ความไม่พอใจ
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ความโกรธ
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The feeling of one who is displeased; irritation or uneasiness of the mind, occasioned by anything that counteracts desire or command, or which opposes justice or a sense of propriety; disapprobation; dislike; dissatisfaction; disfavor; indignation.
[n.] That which displeases; cause of irritation or annoyance; offense; injury.
[n.] State of disgrace or disfavor; disfavor.
[v. t.] To displease.