คำว่า ' disobey ' ( VT )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ไม่เชื่อฟัง
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ขัดขืน, ฝ่าฝืน
คำที่คล้ายกัน : break; defy
คำตรงกันข้าม : obey
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[v. t.] Not to obey; to neglect or refuse to obey (a superior or his commands, the laws, etc.); to transgress the commands of (one in authority); to violate, as an order; as, refractory children disobey their parents; men disobey their Maker and the laws.
[v. i.] To refuse or neglect to obey; to violate commands; to be disobedient.