คำว่า ' disgrace ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า สิ่งน่าอับอาย
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : เรื่องอัปยศ, เรื่องน่าอับอาย
คำที่คล้ายกัน : insult; indignity
คำตรงกันข้าม : honor
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The condition of being out of favor; loss of favor, regard, or respect.
[n.] The state of being dishonored, or covered with shame; dishonor; shame; ignominy.
[n.] That which brings dishonor; cause of shame or reproach; great discredit; as, vice is a disgrace to a rational being.
[n.] An act of unkindness; a disfavor.
[n.] To put out favor; to dismiss with dishonor.
[n.] To do disfavor to; to bring reproach or shame upon; to dishonor; to treat or cover with ignominy; to lower in estimation.
[n.] To treat discourteously; to upbraid; to revile.