คำว่า ' deceit ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า การหลอกลวง
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : การหลอก
คำที่คล้ายกัน : deceitfulness
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] An attempt or disposition to deceive or lead into error; any declaration, artifice, or practice, which misleads another, or causes him to believe what is false; a contrivance to entrap; deception; a wily device; fraud.
[n.] Any trick, collusion, contrivance, false representation, or underhand practice, used to defraud another. When injury is thereby effected, an action of deceit, as it called, lies for compensation.