คำว่า ' chamberlain ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ผู้ที่มีหน้าที่ควบคุมดูแลงานภายในพระราชวังหรือที่อาศัยของชนชั้นสูง
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] An officer or servant who has charge of a chamber or chambers.
[n.] An upper servant of an inn.
[n.] An officer having the direction and management of the private chambers of a nobleman or monarch; hence, in Europe, one of the high officers of a court.
[n.] A treasurer or receiver of public money; as, the chamberlain of London, of North Wales, etc.