คำว่า ' wellhole ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ช่องบ่อน้ำ
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The open space in a floor, to accommodate a staircase.
[n.] The open space left beyond the ends of the steps of a staircase.
[n.] A cavity which receives a counterbalancing weight in certain mechanical contrivances, and is adapted also for other purposes.