คำว่า ' tenacity ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ความดื้อรั้น
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ความดื้อดึง
คำที่คล้ายกัน : obstinacy; perseverance; stubbornness
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The quality or state of being tenacious; as, tenacity, or retentiveness, of memory; tenacity, or persistency, of purpose.
[n.] That quality of bodies which keeps them from parting without considerable force; cohesiveness; the effect of attraction; -- as distinguished from brittleness, fragility, mobility, etc.
[n.] That quality of bodies which makes them adhere to other bodies; adhesiveness; viscosity.
[n.] The greatest longitudinal stress a substance can bear without tearing asunder, -- usually expressed with reference to a unit area of the cross section of the substance, as the number of pounds per square inch, or kilograms per square centimeter, necessary to produce rupture.