คำว่า ' sonant ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า เสียงก้อง
คำที่คล้ายกัน : vocal; voiced
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[a.] Of or pertaining to sound; sounding.
[a.] Uttered, as an element of speech, with tone or proper vocal sound, as distinguished from mere breath sound; intonated; voiced; tonic; the opposite of nonvocal, or surd; -- sid of the vowels, semivowels, liquids, and nasals, and particularly of the consonants b, d, g hard, v, etc., as compared with their cognates p, t, k, f, etc., which are called nonvocal, surd, or aspirate.
[n.] A sonant letter.