คำว่า ' bran ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า อาหารที่ได้จากรำข้าวและเมล็ดธัญพืช
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The broken coat of the seed of wheat, rye, or other cereal grain, separated from the flour or meal by sifting or bolting; the coarse, chaffy part of ground grain.
[n.] The European carrion crow.