คำว่า ' recluse ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ผู้สันโดษ
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ผู้ปลีกตัวจากสังคม
คำที่คล้ายกัน : anchorite; hermit
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[a.] Shut up; sequestered; retired from the world or from public notice; solitary; living apart; as, a recluse monk or hermit; a recluse life.
[a.] A person who lives in seclusion from intercourse with the world, as a hermit or monk; specifically, one of a class of secluded devotees who live in single cells, usually attached to monasteries.
[a.] The place where a recluse dwells.
[v. t.] To shut up; to seclude.