คำว่า ' obedience ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า การเชื่อฟัง
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : การอยู่ในโอวาท
คำที่คล้ายกัน : submissiveness; compliance
คำตรงกันข้าม : disobedience; insubordination
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The act of obeying, or the state of being obedient; compliance with that which is required by authority; subjection to rightful restraint or control.
[n.] Words or actions denoting submission to authority; dutifulness.
[n.] A following; a body of adherents; as, the Roman Catholic obedience, or the whole body of persons who submit to the authority of the pope.
[n.] A cell (or offshoot of a larger monastery) governed by a prior.
[n.] One of the three monastic vows.
[n.] The written precept of a superior in a religious order or congregation to a subject.