คำว่า ' mistletoe ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ไม้จำพวกกาฝากขึ้นตามต้นไม้ในฤดูหนาวของยุโรป
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] A parasitic evergreen plant of Europe (Viscum album), bearing a glutinous fruit. When found upon the oak, where it is rare, it was an object of superstitious regard among the Druids. A bird lime is prepared from its fruit.