คำว่า ' Magna Charta ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า กฎหมาย
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : รัฐธรรมนูญ
คำที่คล้ายกัน : Magna Carta
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[] The great Charter, so called, obtained by the English barons from King John, A. D. 1215. This name is also given to the charter granted to the people of England in the ninth year of Henry III., and confirmed by Edward I.
[] Hence, a fundamental constitution which guaranties rights and privileges.