คำว่า ' lightning ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า สายฟ้า
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : ฟ้าแลบ
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] A discharge of atmospheric electricity, accompanied by a vivid flash of light, commonly from one cloud to another, sometimes from a cloud to the earth. The sound produced by the electricity in passing rapidly through the atmosphere constitutes thunder.
[n.] The act of making bright, or the state of being made bright; enlightenment; brightening, as of the mental powers.
[vb. n.] Lightening.