คำว่า ' lien ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า สิทธิในการครอบครองทรัพย์ของผู้อื่น (เพื่อเป็นหลักประกันการใช้หนี้)
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[] of Lie
[obs. p. p.] of Lie. See Lain.
[n.] A legal claim; a charge upon real or personal property for the satisfaction of some debt or duty; a right in one to control or hold and retain the property of another until some claim of the former is paid or satisfied.