คำว่า ' inhabitancy ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ที่อยู่อาศัย
คำที่คล้ายกัน : home; dwelling
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The act of inhabiting, or the state of being inhabited; the condition of an inhabitant; residence; occupancy.
[n.] The state of having legal right to claim the privileges of a recognized inhabitant; especially, the right to support in case of poverty, acquired by residence in a town; habitancy.