คำว่า ' indolence ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ความขี้เกียจ
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] Freedom from that which pains, or harasses, as toil, care, grief, etc.
[n.] The quality or condition of being indolent; inaction, or want of exertion of body or mind, proceeding from love of ease or aversion to toil; habitual idleness; indisposition to labor; laziness; sloth; inactivity.