คำว่า ' housekeeping ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า การบ้านการเรือน
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The state of occupying a dwelling house as a householder.
[n.] Care of domestic concerns; management of a house and home affairs.
[n.] Hospitality; a liberal and hospitable table; a supply of provisions.
[a.] Domestic; used in a family; as, housekeeping commodities.