คำว่า ' heaven ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า สวรรค์
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : สรวงสวรรค์
คำที่คล้ายกัน : empyrean; paradise; nirvana
คำตรงกันข้าม : hell; inferno; underworld
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] The expanse of space surrounding the earth; esp., that which seems to be over the earth like a great arch or dome; the firmament; the sky; the place where the sun, moon, and stars appear; -- often used in the plural in this sense.
[n.] The dwelling place of the Deity; the abode of bliss; the place or state of the blessed after death.
[n.] The sovereign of heaven; God; also, the assembly of the blessed, collectively; -- used variously in this sense, as in No. 2.
[n.] Any place of supreme happiness or great comfort; perfect felicity; bliss; a sublime or exalted condition; as, a heaven of delight.
[v. t.] To place in happiness or bliss, as if in heaven; to beatify.