คำว่า ' frankincense ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ยางสนที่มีกลิ่นหอม (ชื่อในภาษาละตินคือ Boswellia sacra)
คำที่คล้ายกัน : olibanum
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] A fragrant, aromatic resin, or gum resin, burned as an incense in religious rites or for medicinal fumigation. The best kinds now come from East Indian trees, of the genus Boswellia; a commoner sort, from the Norway spruce (Abies excelsa) and other coniferous trees. The frankincense of the ancient Jews is still unidentified.