คำว่า ' forbear2 ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า บรรพบุรุษ
คำศัพท์อื่นๆที่มีความหมายเหมือนกัน : บรรพชน
คำที่คล้ายกัน : forebear
คำตรงกันข้าม : descendant
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] An ancestor; a forefather; -- usually in the plural.
[v. i.] To refrain from proceeding; to pause; to delay.
[v. i.] To refuse; to decline; to give no heed.
[v. i.] To control one's self when provoked.
[v. t.] To keep away from; to avoid; to abstain from; to give up; as, to forbear the use of a word of doubdtful propriety.
[v. t.] To treat with consideration or indulgence.
[v. t.] To cease from bearing.