คำว่า ' flint ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า หินที่ใช้เป็นเครื่องมือของคนในยุคก่อนประวัติศาสตร์
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] A massive, somewhat impure variety of quartz, in color usually of a gray to brown or nearly black, breaking with a conchoidal fracture and sharp edge. It is very hard, and strikes fire with steel.
[n.] A piece of flint for striking fire; -- formerly much used, esp. in the hammers of gun locks.
[n.] Anything extremely hard, unimpressible, and unyielding, like flint.