คำว่า ' discontent ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า ความไม่พอใจ
คำที่คล้ายกัน : dissatisfaction; unhappiness
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[a.] Not content; discontented; dissatisfied.
[v. t.] To deprive of content; to make uneasy; to dissatisfy.
[n.] Want of content; uneasiness and inquietude of mind; dissatisfaction; disquiet.
[n.] A discontented person; a malcontent.