คำว่า ' courtier ' ( N )
มีความหมายในภาษาไทยว่า คนขี้ประจบ
คำที่คล้ายกัน : flatterer; toady
คำนิยามในภาษาอังกฤษ (definition) :
[n.] One who is in attendance at the court of a prince; one who has an appointment at court.
[n.] One who courts or solicits favor; one who flatters.